Εισαγωγή

Τις παλιές καλές ημέρες, οι άνθρωποι αγόραζαν καύσιμα ντίζελ για ένα όχημα, για ένα θαλάσσιο σκάφος ή για τον εξοπλισμό, και δεν σκεφτόντουσαν ποτέ για το τι μπορεί να συμβαίνει στο εσωτερικό της δεξαμενής των καυσίμων τους. Σε θαλάσσιες εφαρμογές ένα «κακής» ποιότητας καύσιμο ντίζελ ήταν πιο επιρρεπές σε προβλήματα λόγω της ευκολίας με την οποία το νερό μπορεί να μπει σε δεξαμενές, λόγω των κυμάτων πάνω σε ένα σκάφος, από τα ελλειπή καλύμματα των ρεζερβουάρ, ή από την υγρασία που εισέρχεται μέσω των αεραγωγών στη δεξαμενή. Δεδομένου ότι τα σκάφη αυτά συχνά χρησιμοποιούνται εποχιακά, και τα καύσιμά τους είναι αποθηκευμένα για μεγάλα χρονικά διαστήματα υπάρχει πιθανότητα να χαλάσουν από μικροβιακή ή βακτηριακή μόλυνση. Τα  διάφορα διαθέσιμα πρόσθετα του εμπορίου ισχυρίζονται ότι “λύνουν τα προβλήματα” όπως: μαύρο καπνό, κολλημένες αντλίες και φραγμένα φίλτρα. Αλλά τα προβλήματα επανέρχονται με αποτέλεσμα να μην λύνεται τελικά το βασικό πρόβλημα.

Εξαιρετικά χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο Diesel

Από το 2006, οι ευρωπαϊκές νομοθεσίες είχαν αναγκάσει μια σημαντική αλλαγή στην ποσότητα του θείου στα καύσιμα ντίζελ (ντίζελ εξαιρετικά χαμηλής περιεκτικότητας σε θείο, ή ULSD), ένα πρόσθετο μέτρο για τη μείωση των εκπομπών σωματιδίων από τους κινητήρες ντίζελ. Το ULSD παρέχει λιγότερη ενέργεια, οδηγώντας έτσι στη μειώση κατανάλωσης καυσίμου, απαιτώντας μεγαλύτερα κόστη σε αργό πετρελαίο με αποτέλεσμα να υπάρχουν αλλαγές στη διαδικασία διύλισης. Η διαδικασία διύλισης είναι αναγκαία για την επίτευξη αυτών των προτύπων μειώνοντας τις λιπαντικές ιδιότητες που συμβάλλουν στην λίπανση των καύσιμων ντίζελ.

Τα προβλήματα θα γίνουν πιο έντονα, καθώς το ULSD θα χρησιμοποιηθεί ευρέως σε  θαλάσσιες, βιομηχανικές, γεωργικές και  οδικές εφαρμογές. Το ULSD ενσωματώνει τεχνολογίες ελέγχου εκπομπής ρύπων που απαιτούνται για θαλάσσιες μηχανές ντίζελ.

Αλλαγές στη διαδικασία διύλισης

Οι προσπάθειες για την τελειοποίηση του αργού πετρελαίου χρησιμοποιώντας διεργασίες υδρογονοπυρόλυσης που παρέχουν ULSD καθώς και η διατήρηση ή βελτίωση της απόδοσης των καυσίμων από ένα βαρέλι αργού πετρελαίου οδηγεί σε υψηλότερο επίπεδο ασφαλτινών (η βαριά “άσφαλτος” συστατικό του αργού πετρελαίου) με αποτέλεσμα να μην προκύπτει μια λύση. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα το αποθηκευμένο ντίζελ να γίνει σκούρο, είτε καφέ ή μαύρο, όπως αποδεικνύεται από τη συσσώρευση πίσσας στον πάτο των δεξαμενών αποθήκευσης καυσίμων.

 Βιοντίζελ

Εκτός από την τάχιστη αλλοίωση του καυσίμου ντίζελ από την αλλαγή του ULSD, η αυξημένη χρήση του βιοντίζελ αναμειγνύοντας με απλό πετρέλαιο παρουσιάζει άλλα προβλήματα που σχετίζονται με την μακροχρόνια αποθήκευση. Το βιοντίζελ μπορεί να περιέχει μικρές αλλά προβληματικές ποσότητες νερού. Όταν υπάρχει νερό στο καύσιμο μειώνει όχι μόνο τη θερμότητα της καύσης, με αποτέλεσμα περισσότερο καπνό και λιγότερη ενέργεια, αλλά συμβάλλει επίσης στη διάβρωση των εξαρτήματων του συστήματος καυσίμου ενώ επιπλέον παρέχει χώρο σε δεξαμενές αποθήκευσης για τα μικρόβια. Η διαδικασία της αναπαραγωγής των μικροβίων έχει ως αποτελέσματα ακάθαρτα υλικά να επιπλέουν στο καύσιμο (εξ ‘ου και η αναφορά σε “φύκια” σε μολυσμένο καύσιμο) δημιουργώντας οξέα που φράζουν τα φίλτρα καυσίμου, με αποτέλεσμα την φθορά ή την βλάβη στα εξαρτήματα του συστήματος καυσίμου του κινητήρα.

Τα συστήματα καυσίμου, που προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα προβλήματα του νερού που προκαλούν την δημιουργία “κεριού” σε χαμηλές θερμοκρασίες, με τη θέρμανση του καυσίμου, έχει παρατηρηθεί ότι επιδεινώνει το πρόβλημα του νερού σε άλλες εποχές, προκαλώντας τη συγκέντρωση της υγρασίας μέσα στη δεξαμενή μέσω αεραγωγών, με αποτέλεσμα να υπάρχει περισσότερο νερό. Οι γραμμές ένδειξης αποθήκευσης καυσίμου στη δεξαμενή είναι συνήθως αρκετά εκατοστά από τον πάτο της δεξαμενής, έτσι ώστε το νερό να συσσωρεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα πριν γίνει εμφανές. Ξαφνική ανακίνηση, όπως η προσθήκη καυσίμου ή η μετακίνηση του εξοπλισμού που έχει καθίσει για παρατεταμένη περίοδο,αναδεικνύει τις συσσωρευμένες ακαθαρσίες και το νερό προκαλώντας έτσι μερικές φορές την ολοκληρωτική αποτυχία του συστήματος καυσίμου ή το λιγότερο, φραγμένα φίλτρα και διακοπές λειτουργίας.

 

Αντιμετώπιση του προβλήματος, όχι μόνο τα συμπτώματα

 Υπάρχουν μια σειρά από συμπτώματα που ενδέχεται να αντιμετωπίσετε δείχνοντάς σας ότι υπάρχει πρόβλημα στο σύστημα καυσίμου:

Φραγμένα και ακάθαρτα φίλτρα. Ένας κατασκευαστής κινητήρων ντίζελ μπορεί να σας συστήσει να αλλάξετε το φίλτρο σας στα 20.000 χιλιόμετρα, ή σε περίπτωση του εξοπλισμού, συμφώνα με τις ώρες λειτουργίας περίπου 500 ώρες (ή κάποιο άλλο χρονικό διάστημα). Θα πρέπει να έχουν καλή απόδοση μέχρι εκείνο το σημείο. Αν, ωστόσο, δείτε ότι η απόδοση του κινητήρα σας αρχίζει να μην είναι τόσο καλή,(10.000 χλμ, ή 50 ωρών) τότε αν αλλάζοντας το φίλτρο φαίνεται ότι λύνεται το πρόβλημα, τότε έχετε ένα πιθανό πρόβλημα στα καυσίμα. Αν το φίλτρο του καυσίμου είναι μαύρο, έχει βρωμιά στο εξωτερικό φίλτρο, και ίσως καλύπτεται με ένα ακάθαρτο υλικό, δείχνει μια σαφή εικόνα του πρόβληματος των καυσίμων.

Σκούρο και θολό καύσιμο. Υπάρχουν πολλοί τρόποι που δικαιολογούν το νερό μέσα στο ρεζερβουάρ του καυσίμου. Μπορεί να προέρχεται από τον προμηθευτή καυσίμων, που μέσα από τη δεξαμενή αερισμού ως καύσιμο απορροφάται από τη δεξαμενή, με επαφή του υγρού με σταγονίδια του αέρα ή μπορεί να προέρχονται από βιο-ντίζελ, διαπιστώνοντας ότι το νερό είναι ένα κοινό πρόβλημα. Η θολότητα των καυσίμων είναι το αποτέλεσμα του νερού στο καύσιμο.

Η βρωμιά μαζεύεται στη δεξαμενή. Οι ασφαλτίνες, τα βαρύτερα συστατικά του αργού πετρελαίου, είναι σε διάλυμα  και δεν μπορεί να προκύψει έλεγχος των «καλών» καυσίμων με το μάτι. Το «κακό» καύσιμο γίνεται σκούρο (ασφαλίνες) αυξάνοντας το μέγεθός του με αποτέλεσμα να πηγαίνει στο πάτο της δεξαμενής και να συσσωρεύεται μία επίστρωση που μοιάζει με πίσσα. Επίσης,η μικροβιακή μόλυνση (βακτήρια) του νερού βρίσκεται στον πάτο της δεξαμενής, δημιουργώντας έτσι ένα παραπροϊόν από λάσπη. Η προσπάθεια για την αντιμετώπιση αυτού του συμπτώματος με τη χρήση ενός προσθέτου βιοκτόνου θα μετατρέψει την βιο-λάσπη σε στερεή μορφή, με αποτέλεσμα μία συγκέντρωση σωματιδίων στο πάτο της δεξαμενής, που συχνά επιδεινώνει το κυρίως πρόβλημα.

 

Ποια είναι η Θεραπεία;

Το πρόβλημα είναι αρκετά πολύπλοκο και επηρεάζεται από πολλούς παράγοντες. Η λύση δεν είναι εύκολη. Πετώντας απλά χημικά μέσα στη δεξαμενή δεν λύνεται το πρόβλημα. Δεν υπάρχει ένα προϊόν που να λειτουργεί για όλες τις περιστάσεις.

Αλλά υπάρχουν μέτρα που μπορούν να ληφθούν για να το διορθώσουμε. Η διαδικασία εξαρτάται από την έκταση του προβλήματος, το μέγεθος της δεξαμενής, και τον βαθμό πρόσβασης στη δεξαμενή για τη θεραπεία:

• Αφαιρέστε το νερό και τα σκουπίδια από τον πάτο της δεξαμενής.
• Χρησιμοποιήστε ένα πρόσθετο για τον καθαρισμό των δεξαμενών (όχι βιοκτόνο).
• Κυκλοφορώντας το καύσιμο μέσω ενός συστήματος στίλβωσης καυσίμων (όχι μόνο ένα φίλτρο)
• Εφαρμόστε σωστές πρακτικές διαχείρισης καυσίμου ώστε να μην χρειαστεί να αντιμετωπίσετε προβλήματα.

Αν δεν είστε σίγουροι πια είναι η καλύτερη λύση για την διατήρηση της δεξαμενής του πετρελαίου σας μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί μας για μερικές συμβουλές καθώς επίσης και για να σας ενημερώσουμε για τα διαθέσιμα προϊόντα και υπηρεσίες που παρέχουμε για την σωστή συντήρηση του πετρελαίου στην δεξαμενή σας.